Brisbane - Singapore - Amsterdam en Den Haag

8 mei 2016 - Den Haag, Nederland

Brisbane - Singapore - Amsterdam en Den Haag,

Belofte maakt schuld en daarom dan nu onze slotoverweging.
Zowaar het was ons gegund, de laatste volle dag die we nog hadden, was na een paar druilerige dagen een heerlijke, zonovergoten dag. Daar hebben we dan ook dankbaar gebruik van gemaakt in de vorm van lekker in het zonnetje liggen op het strandpark en daarna een paar lekkere borreltjes op een terras, alwaar de zanger/gitarist ons inmiddels ook herkende. De volgende dag moesten wij afscheid nemen van het geweldige Australië. Eerst nog even uitgebreid een ontbijt genuttigd bij The Rivercafé, een superdrukke, hippe toko aan de Brisbane River, om vervolgens met volle bepakking in de regen naar het station te lopen. Wat een dubbel gevoel.... Uiteraard is het fijn om naar huis te gaan, naar alles en iedereen, maar we hadden het ook echt niet erg gevonden om nog wat langer te blijven. Het supervrije gevoel nog even vast te houden, ons heerlijke avontuur nog wat door te trekken, te genieten van de prachtige natuur, maar.... aan alles komt een einde, ook aan de mooie dingen. Het zal uit onze blogverhalen overduidelijk naar voren zijn gekomen dat we een topvakantie hebben gehad. En we vonden het erg fijn dat jullie met ons 'meegereisd' zijn. De leuke reacties die we via de blog, whatsapp of email ontvingen, vonden we top! 
Enfin, aangezien de heenreis ons was meegevallen, zagen we niet enorm tegen de terugreis op. De reistijd zou wel wat langer zijn, totaal 22 uur vliegen (ipv 17 uur), maar dat zou allemaal wel meevallen, toch....?! Och och och,  nou.... dat was wel eventjes afzien zeg! De eerste vlucht van 8,5 uur van Brisbane naar Singapore viel nog wel mee. Toen een paar uur wachten op Singapore Airport. Nou is overigens Schiphol best groot, maar als je met een trein naar de volgende vertrekhal moet, dan is het daar toch net wat groter allemaal. Inmiddels was het voor ons al midden in de nacht. Nou, dan doen we de volgende vlucht van Singapore naar Amsterdam toch een dutje in het vliegtuig.... Jaja, nou degenen die het gegund is om lekker te slapen in een vliegtuig, van harte...., maar wij behoren helaas niet tot die groep. Ja, een uur en dan de rest van de vlucht met een nek als een giraf te zitten. Oh joooo, wat duurt 13 uur dan lang!! Ook al heb je geen trek, je valt elke maaltijd aan, want het is weer afleiding.
Maar goed, zoals eerder gezegd, aan alles komt een eind, dus ook aan de minder fijne dingen. En dan heel veel uren later kom je met een stralend zonnetje in ons kikkerlandje aan en zie je de lieve, vertrouwde gezichten van Jan en Anna Schippers om ons naar huis te brengen. Eenmaal thuis moet je wakker blijven tot ergens in de avond, want die jetlag ligt immers op de loer! 's Avonds om half 8 (we waren toen 42 uur op), stortten we in! We hebben er nog wel wat last van, maar goed te doen!
Lieve familie, vrienden en bekenden, nogmaals bedankt voor het meebeleven van onze droomreis! Blijf vooral met je e-mailadres ingelogd, voor een eventueel nieuw avontuur (we hebben de smaak te pakken...).

Veel liefs van uw reporters ter plaatse,
Jo&Pat

Foto’s

2 Reacties

  1. Margreet:
    9 mei 2016
    Leuk Patries&Johan, nog jullie laatste verslagje.
    Deze reis, ervaringen neemt niemand meer van jullie af.
    Zijn jullie alweer een beetje gewend thuis? Zal wel weer raar zijn, maar......Home Sweet Home!!
    Tot snel, liefs van ons
  2. Marian Homs:
    9 mei 2016
    Wat heerlijk dat jullie de laatste dag toch nog van de zon konden genieten, zon en een muziekje en de vent van je dromen, wat wil je nog meer! :-) Kan me zo voorstellen dat je dan niet naar huis wil, na al die dagen vol avontuur, nieuwe wereld beleven, en thuis is toch anders. Maar wat een geweldige belevenis, vergeet je nooit meer! Ja, dan die terugreis, als je dan toch terug moet, dan liefst zo snel mogelijk, maar helaas, alsof er geen eind aankomt. Ik heb er ook zo een die al in slaap valt als hij z'n ogen dicht doet, meestal ligt hij te pitten in een vliegtuig ( wat een bofkont) en de maaltijd aanvallen is inderdaad heel herkenbaar. Valt niet mee dan hè om jezelf te dwingen om wakker te blijven tot het tijdstip daar gekomen is dat je eindelijk kan gaan pitten thuis. Toch wel heerlijk in je eigen bedje. Wij zijn blij dat jullie weer heelhuids thuis zijn. Tot snel. Hele dikke kus!